Ο Μάξιμος Μουμούρης συμμετέχει φέτος στο 15νθήμερο Σύγχρονης Θεατρικής Δημιουργίας Αισχυλείων, σκηνοθετώντας το έργο του Γ. Χορτάτση «Ερωφίλη». Με αφορμή την τελευταία του σκηνοθετική απόπειρα στο θέατρο, απαντάει σε κάποιες ερωτήσεις, αποκλειστικά για τους αναγνώστες του E-RADIO.GR.
Η «Ερωφίλη» ανεβαίνει στη σκηνή του Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας, από τη θεατρική ομάδα «Όμορος» στις 11 και 12 Ιουλίου 2015. Στον ρόλο της Ερωφίλης θα δούμε την Ελένη Βλάχου, ενώ στον ρόλο του Χάρου τη Μαντώ Γιαννίκου. Ο Βασίλης Παναγιωτίδης υποδύεται τον Πανάρετο και ο Γιάννης Μοναστηρόπουλου τον Φιλόγονο, τον πατέρα της Ερωφίλης.
Διεκδικήστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση.
Αν θέλετε να διαβάσετε τη συνέντευξη την οποία έδωσαν αποκλειστικά για τους αναγνώστες του E-RADIO.GR οι δύο πρωταγωνίστριες της παράστασης, Ελένη Βλάχου και Μαντώ Γιαννίκου, κάντε κλικ εδώ.
Ακολουθεί η συνέντευξη που ο σκηνοθέτης παραχώρησε για τους αναγνώστες του E-RADIO.GR:
- Η Ερωφίλη γράφτηκε περίπου την ίδια εποχή με τον Ρωμαίο και Ιουλιέττα του Shakespeare και παρουσιάζει κοινά γνωρίσματα και με κάποια άλλα ιταλικά έργα. Και ο «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» αλλά και η «Ερωφίλη» έχουν περίπου την ίδια πλοκή, και τα δύο είναι τραγωδίες και ακολουθούν στοιχεία ενός ιταλικού προτύπου. Τι άλλα κοινά και ποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ αυτών; Γιατί ξεχωρίζει η Ερωφίλη;
Καταρχάς είναι δυο μεγάλα έργα τα οποία επηρεάστηκαν από την ίδια πηγή, δηλαδή τη μεσαιωνική και την αναγεννησιακή λογοτεχνία, ωστόσο στον Χορτάτση υπάρχει έντονο ύστερο-βυζαντινό στοιχείο. Υπάρχει όμως μια εγγενής διαφορά την οποία θεωρώ και σημαντικότερη και που ο σύγχρονος δημιουργός, ηθοποιός, σκηνοθέτης θα συναντήσει μοιραία και αυτή είναι η αυθεντικότητα της γλώσσας. Ο Έλληνας δημιουργός δε θα μπορέσει ποτέ να ακούσει και να μιλήσει την πραγματική γλώσσα του Shakespeare, ακριβώς επειδή βασιζόμαστε αναγκαστικά στη μετάφραση. Μοιραία λοιπόν το κείμενο δεν είναι το ίδιο με εκείνο του συγγραφέα. Τα ελληνικά κείμενα εκείνης της περιόδου όμως μας δίνουν μια μοναδική ευκαιρία να μιλήσουμε μια άλλη, πραγματική γλώσσα στην ολότητά της, χωρίς να χάσουμε τίποτα από την λυρικότητα και την ποιητικότητα της, διαμορφώνοντας έτσι ένα πολύ ενδιαφέρον πεδίο έρευνας.
- Πώς χειρίζεστε σκηνοθετικά την τεχνοτροπία των δεκαπεντασύλλαβων και ενδεκασυλλάβων; Κάποιος που έχει παρακολουθήσει ξανά το έργο να περιμένει εκπλήξεις; Έχετε παρέμβει σε μεγάλο βαθμό σκηνοθετικά στο πρωτότυπο έργο;
Στο κυρίως κείμενο της πλοκής, δηλαδή στις πέντε πράξεις όπου και είναι αυστηρά σε δεκαπεντασύλλαβο ομοιοκατάληκτο ανά ζεύγη, ήταν αρκετά σαφές το τι πρέπει να κάνουμε. Υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες που αν τις εντοπίσεις απλοποιούν την προσέγγιση. Προσπαθήσαμε να βάλουμε την σημερινή, σύγχρονη σκέψη χωρίς να του αφαιρέσουμε τα στοιχεία που αναφέρθηκαν και που αν τα αποκόψεις από τον τρόπο που χειρίζεσαι το λόγο, ο ίδιος ο λόγος θα σε εκθέσει.
Στα χορικά τώρα, τα οποία είναι εναλλασσόμενοι εννιασύλλαβοι με εντεκασύλλαβους στίχους οι οποίοι ολοκληρώνουν τρία ζεύγη ανά δυο στροφές, χρησιμοποιήσαμε τη μουσική για να υποστηρίξει το στοιχείο της δέησης, του ονείρου αλλά και των μεταφορών που χαρακτηρίζουν τη γλώσσα του χορού.
- Έχετε περάσει από τη θέση του σκηνοθέτη και του ηθοποιού, στην τηλεόραση, στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Υπάρχει κάποιος ιδανικός συνδυασμός στον οποίο νιώθετε περισσότερο ότι ανήκετε;
Η σκηνοθεσία είναι κάτι σαν περιέργεια, μια προσπάθεια να δω τα πράγματα πιο συνολικά. Η υποκριτική είναι η τροφή για όλα και ιδιαιτέρως η σκηνή είναι ένα συνεχές σχολείο, είναι ο χώρος και ο τόπος όπου διαμορφώνω την άποψή μου για την τέχνη του ηθοποιού. Όλα αυτά αναπόφευκτα πρέπει να βρουν ένα άλλο κώδικα λειτουργίας στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
- Πρωτοβουλίες όπως το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα Αισχύλεια και το 15νθήμερο Σύγχρονης Θεατρικής Δημιουργίας Αισχυλείων στο πλαίσιο του οποίου εντάσσεται η παράσταση σας θεωρώ ότι είναι σπουδαιότατα σημαντικές για τον πολιτισμό γιατί δίνουν την ευκαιρία στους καλλιτέχνες να πειραματιστούν, αλλά ταυτόχρονα ως Ελλάδα δημιουργούμε ένα εξαγώγιμο, τουριστικό, πολιτιστικό προϊόν. Ως συντελεστής, εκ των έσω, ποια είναι η δική σας γνώμη;
Αυτές οι πρωτοβουλίες είναι σημαντικές και θα παραμένουν τέτοιες όσο δίνουν πάτημα στον πειραματισμό και σε δημιουργούς που τολμούν να δοκιμάσουν και πιθανόν να αποτύχουν μέσα σε τέτοια πλαίσια. Λέω αποτύχουν γιατί θεωρώ ότι μόνο αν ο καλλιτέχνης φλερτάρει με την αποτυχία μπορεί να ξεπεράσει τα ίδια του τα όρια και τα φεστιβάλ έρχονται να δώσουν αυτή τη δυνατότητα μέσα σε ένα πολύ δημιουργικό πλαίσιο. Αμφιβάλω λίγο με το πόσο είμαστε εξωστρεφείς ώστε οι δημιουργίες μας να μπορούν να έχουν συχνά τύχη και ευκαιρίες στο εξωτερικό.
- Η Ερωφίλη του Γ. Χορτάτση είναι ένα από τα σημαντικότερα κρητικά έργα. Πιστεύετε ότι η υπόθεση η οποία αφηγείται το έργο θα μπορούσε να διαδραματιστεί στην πραγματικότητα σήμερα;
Τραγικές ιστορίες αγάπης, πάθους και έρωτα συμβαίνουν κατά κόρον στις μέρες μας. Δεν ξέρω αν τα ιδανικά της αγάπης που ο Χορτάτσης εισάγει στο έργο είναι ισχυρά σήμερα, εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν ακόμα και τότε – το 1600 –υπήρχαν, αλλά είναι πάντα ωραίο να μιλάς για αυτά.
- Πόσο κινητήρια δύναμη είναι ο έρωτας; Πιστεύετε στην τύχη και στο κάρμα (ή σε οτιδήποτε άλλο αντίστοιχο) ή είμαστε μόνοι υπαίτιοι και υπεύθυνοι για το μέλλον μας;
Ο Χορτάτσης στην Ερωφίλη βάζει τους ήρωες του να μιλάνε πάντα και για τις δυο όψεις του νομίσματος ενός πράγματος. Η τύχη όπως αναφέρει, είναι σαν τον τροχό, τη μια στιγμή είσαι ψηλά και την επόμενη ακριβώς πέφτεις στο χώμα. Νομίζω όμως πως ο συγγραφέας ποτέ δεν αφήνει τους ήρωες του χωρίς τη σκέψη, την απόφαση για τις πράξεις τους που προωθούν την ιστορία. Κάπως έτσι είναι η ζωή νομίζω, οι αποφάσεις μας προσκαλούν την τύχη, ή την διώχνουν μακριά. Ο έρωτας τέλος, αν είναι καθαρός και ειλικρινής αποκτά τεράστια δύναμη. Το πρόβλημα είναι πόσο είμαστε ανοιχτοί για να το αντιληφθούμε αυτό και να εμπιστευτούμε ένα τέτοιο μεγάλο συναίσθημα όπως ο έρωτας.
- Πώς έγινε η επιλογή της ομάδας των ηθοποιών/συντελεστών; Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με τους οποίους επιλέγετε να συνεργάζεστε σταθερά;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ενώσαμε δυνάμεις και φίλους. Τα παιδιά της ομάδας Όμορος με προσέγγισαν αρχικά λόγω της γνωριμίας μας από τη σχολή της Αγίας Βαρβάρας στην οποία διδάσκω και από την οποία τα παιδιά έχουν αποφοιτήσει. Η συνεργασία μας είναι ένα μικρό παράδειγμα εμπιστοσύνης καθαρά από ένστικτο το οποίο δικαιώθηκε.
- Πού θα σας βρει ο χειμώνας και η νέα θεατρική/τηλεοπτική σεζόν;
Τον Οκτώβρη θα κάνουμε πρεμιέρα στο Θέατρο Πορεία την νέα εκδοχή της «Μεγάλης Χίμαιρας» του Μ.Καραγάτση σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου. Από το Φλεβάρη θα είμαι στο Εθνικό Θέατρο υπό τη σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, όπου στη σκηνή του Ρεξ θα παρουσιάσουμε την «¶ννα Καρένινα» του Λ.Τολστόι. Επιφυλάσσομαι για τη συνέχιση της Ερωφίλης σε κλειστό χώρο το χειμώνα.
Αν θέλετε να διαβάσετε τη συνέντευξη την οποία έδωσαν αποκλειστικά για τους αναγνώστες του E-RADIO.GR οι δύο πρωταγωνίστριες της παράστασης, Ελένη Βλάχου και Μαντώ Γιαννίκου, κάντε κλικ εδώ.
