Η Σίσσυ Χρηστίδου, σήμερα, Κυριακή 1η Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της εκπομπής Χαμογέλα και Πάλι έκανε τη δική της προσωπική εξομολόγηση στον αέρα του MEGA συγκινώντας με τα λόγια της. Αφορμή μάλιστα, στάθηκε το συγκλονιστικό περιστατικό στο Ρέθυμνο όπου ένα ηλικιωμένος πυροβόλησε τη γυναίκα του μέσα στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν με καρκίνο σε τελικό στάδιο.
Η εξομολόγηση της Σίσσυς Χρηστίδου στο Χαμογέλα και Πάλι
Η Σίσσυ Χρηστίδου λοιπόν, η οποία για όσους δεν γνωρίζουν έχει περάσει εξίσου δύσκολα τα τελευταία χρόνια καθώς η μητέρα της ήταν επίσης άρρωστη, ενώ έχει φύγει από τη ζωή, εξομολογήθηκε στην εκπομπή του MEGA: «Μιλάμε για ένα ασύλληπτο οικογενειακό δράμα. Εγώ συγκλονίστηκα με αυτή την ιστορία. Επειδή έχω βρεθεί σε αυτές τις αίθουσες, το έχω ζήσει από πολύ κοντά. Μπορώ να καταλάβω τον πόνο των ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα στους ανθρώπους που υποφέρουν, είναι πάρα πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς.
Είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα να βλέπεις τον άνθρωπό σου, τον άνθρωπο που αγαπάς, να υποφέρει και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Έχουμε δει ανθρώπους να παρακαλάνε να τελειώσει η ζωή τους. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα…».
Η Σίσσυ Χρηστίδου την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Buongiorno και μεταξύ άλλων, μίλησε για αυτό το δύσκολο κεφάλαιο της ζωής της, την απώλεια της μητέρας της. Αρχικά λοιπόν, είπε: «Όταν συμβεί κάτι έκτακτο, στην κρίση, είμαι πολύ καλή, τα τακτοποιώ όλα βάζω κουτάκια, βάζω στην άκρη αυτά που νιώθω, διαχειρίζομαι την κρίση και μετά καταρρέω με την ησυχία μου. Συνέβησαν πράγματα ακαριαία. Η ζωή μου πριν και μετά από ένα πρωινό. Σε αυτήν περίπτωση ήμουν σε καθεστώς επιβίωσης. Για περίπου ένα χρόνο έλεγα πως θα το ξεπεράσω αυτό και μετά αρρώστησε η μαμά μου.
Όταν αρρώστησε η μαμά μου το ξεπέρασα. Δε με ένοιαζε τίποτα άλλο. Έλεγα “γιατί πράγματα έχω στενοχωρηθεί;”, “γιατί έχω πενθήσει;”, “αν πενθήσω για όλα αυτά τώρα με την μαμά μου, τι θα έχω να κάνω;”. Τα ξεπέρασα όλα, ήμουν δίπλα στη μαμά, πάλεψε για δύο χρόνια σαν θηρίο και μετά το ξεπέρασα εντελώς. Πλέον και που το συζητάω δεν με πληγώνει. Τώρα ότι έρχεται μετά τον θάνατο της μητέρας μου δεν υπάρχει κάτι που να με τρομάζει. Φοβάμαι που το λέω αλλά αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω χρειαστεί να αντιμετωπίσω. Όλα τα άλλα…»
