Καλεσμένος στο «Στούντιο 4» βρέθηκε ο Γιώργος Σεϊταρίδης, όπου μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για τη μεγάλη του αποχή από την υποκριτική, τη ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και την εσωτερική του μεταμόρφωση μέσα από την Ορθοδοξία.
Ο αγαπημένος ηθοποιός που για αρκετά χρόνια ζούσε στο Πήλιο και ασχολήθηκε με τη μελισσοκομία, επιστρέφει φέτος στην υποκριτική μετά από 12 χρόνια. Όπως είπε, εκείνο το διάστημα αποτέλεσε σταθμό για τον ίδιο, καθώς βρήκε τον δρόμο του μέσα από τη θρησκευτική και πνευματική αναζήτηση.
Όσα είπε ο Γιώργος Σεϊταρίδης για τη σχέση του με τη θρησκεία
«Έχω περάσει από διάφορες φάσεις, ένα παιδί που ακολουθούσα αυτό που μου έλεγε η καρδιά μου. Όταν ήρθε η λογική και η ενσυναίσθηση, δεν είχε κανείς να μου δώσει μια απάντηση για το τι είναι η ζωή. Είναι μια μεγάλη πορεία αναζήτησης, από διαβάσματα, σε θρησκείες, σε πνευματικότητα. Εκεί που κατέληξα είναι στην Ορθοδοξία και μέσα από αυτή βρήκα κάτι απλό, ξεκάθαρο και πρακτικό», εξομολογήθηκε ο ίδιος.
Ο ηθοποιός μίλησε επίσης για τη στιγμή που βρέθηκε στο Άγιο Όρος, τονίζοντας πως εκεί έγινε η καθοριστική συνάντηση στη ζωή του: «Βρέθηκα εκεί για βόλτα, ενώ έμενα στο Πήλιο. Είπα σε έναν γέροντα “Δεν θέλω τους παπάδες. Αγαπάω τον Χριστό, αλλά όχι τους παπάδες”. Και μου απάντησε “Απλά είναι τα πράγματα. Τετάρτη και Παρασκευή φάε ένα λαδερό, πήγαινε εξομολογήσου και άρχισε να κοινωνάς. Κάν’ το για ένα μήνα και θα δεις”».
«Άλλαξαν τα πάντα σιγά-σιγά»
Στη συνέχεια ο Γιώργος Σεϊταρίδης περιέγραψε πώς αυτός ο νέος τρόπος ζωής τον βοήθησε να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να δει τα πράγματα αλλιώς: «Είναι κάτι τυπικό, αλλά είναι μια άσκηση, ένα μυστήριο που δεν μπορώ να εξηγήσω. Άρχισαν να αλλάζουν τα πάντα σιγά-σιγά. Είναι σαν να μπήκε ένα φίλτρο μπροστά στα μάτια μου και να βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Είναι σαν να σου γυρνάει τα μάτια προς τα μέσα ο Χριστός για να δεις τα χάλια σου. Παλιά ήμουν σε φάση που δεν έφταιγα ποτέ εγώ, πάντα έφταιγε ο άλλος».
Με μια ώριμη και ήρεμη ματιά πλέον, ο Γιώργος Σεϊταρίδης επιστρέφει στο θέατρο και δείχνει να έχει αφήσει πίσω του τις ανασφάλειες και τους φόβους, επιλέγοντας μια ζωή με πίστη, συγχώρεση και ειρήνη.
