Ο έρωτας με την πρώτη ματιά δεν είναι παραμύθι, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Σύμφωνα με μελέτη τους, η ματιά που ρίχνουμε στο άτομο το οποίο έχουμε απέναντί μας είναι ικανή να «ξεδιπλώσει» τα πραγματικά μας συναισθήματα.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όταν το βλέμμα των εθελοντών επικεντρωνόταν στο πρόσωπο αγνώστων, οι ίδιοι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης και έβλεπαν τους απέναντί τους ως πιθανούς συντρόφους. Αντίθετα, η περιπλάνηση του βλέμματος στο σώμα των αγνώστων υποδήλωνε σεξουαλική επιθυμία.
«Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε λίγα γύρω από την επιστήμη του κεραυνοβόλου έρωτα, ή γύρω από τη διαδικασία του πώς ερωτευόμαστε γενικότερα, τα συγκεκριμένα μοτίβα οπτικής επικοινωνίας θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικά στοιχεία σχετικά με αυτοματοποιημένες διαδικασίες προσοχής, όπως π.χ. το βλέμμα, και το πώς αυτό διαφοροποιείται ανάλογα με τα συναισθήματα που νιώθουμε για τον απέναντί μας» εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης δρ Στέφανι Κατσιόπο.
Εξετάζοντας αναλυτικά την όλη διαδικασία, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αυτοματοποιημένη απόφαση περί αγάπης ή σεξουαλικής επιθυμίας, λαμβάνεται μέσα σε μόλις μισό δευτερόλεπτο, δίνοντας διαφορετικό «δρομολόγιο» κάθε φορά στο βλέμμα.
Προηγούμενη μελέτη με επικεφαλής τη δρα Κατσιόπο είχε δείξει ότι αγάπη και πόθος ενεργοποιούν διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.
Το «βλέμμα» της καρδιάς
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ειδικοί πραγματοποίησαν δύο πειράματα με σκοπό να εξετάσουν τις δύο διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις - της αγάπης και του πόθου -, που εμφανίζονται ιδιαίτερα «μπερδεμένες» μεταξύ τους. Στις δοκιμές έλαβαν μέρος φοιτητές (άνδρες και γυναίκες) από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης, από τους οποίους ζητήθηκε να δουν μια σειρά από ασπρόμαυρες φωτογραφίες αγνώστων.
Στο πρώτο μέρος της μελέτης, οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες φωτογραφίες νέων, ενηλίκων αμφιφυλόφιλων ζευγαριών που κοιτάζονταν μεταξύ τους.
Στο δεύτερο μέρος, τους έδειξαν φωτογραφίες προφίλ εμφανίσιμων ατόμων του αντίθετου φίλου. Καμία από τις φωτογραφίες δεν εμφάνιζε γύμνια ή είχε σεξουαλικά υπονοούμενα.
Και στις δύο δοκιμές, οι εθελοντές βρίσκονταν καθισμένοι μπροστά σε μια οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή. Οι ερευνητές τους ζήτησαν να κοιτάξουν τα διαφορετικά άτομα που εμφανίζονταν στην οθόνη και να δηλώσουν όσο ταχύτερα μπορούσαν, κατά πόσο οι εικονιζόμενοι τους ξυπνούσαν συναισθήματα πόθου ή αγάπης.
Διαβάστε περισσότερα στο boro.gr
