Η τρανς συγγραφέας Άννα Κουρουπού σε μια συγκλονιστική αφήγηση στο «Όλα Ξεκόλλα» μίλησε για τις εμπειρίες μιας ζωής με τους άντρες, τον ομαδικό βιασμό της, την κακοποίηση, το bullying αλλά και την σκοτεινή διαδρομή στην πορνεία.
Ο επαναπροσδιορισμός φύλου, η λογοκρισία και τα μαθήματα έμφυλης σεξουαλικότητας στα σχολεία είναι μερικά από τα κεφάλαια της ζωής της που μοιράστηκε μαζί με τον Θέμο και τη Δούκισσα.
«Η έμφυλη κανονικότητα είναι ο άνδρας και η γυναίκα. Τίποτα περισσότερο!», είπε η 'Αννα Κουρουπού.
«Και τι θα διδάσκεται στα σχολεία;», τη ρώτησε ο Θέμος. «Ότι δεν υπάρχει μόνο άνδρας και γυναίκα. Εσύ πώς με προσδιορίζεις;», τον ρώτησε η Άννα Κουρουπού.
«Γυναίκα!», απάντησε ο Θέμος.
«Αφού δεν έχω γεννηθεί γυναίκα! Εγώ προσδιορίζομαι ως τρανς γυναίκα. Νιώθω γυναίκα αλλά δεν γεννήθηκα γυναίκα!», είπε η Άννα Κουρουπού.
Και πρόσθεσε: «Άλλο ο σεξουαλικός προσανατολισμός και άλλο η ταυτότητα φύλου. Με ποια ταυτότητα γεννιέσαι. Εσύ γεννήθηκες με την ταυτότητα του άνδρα. Όλοι έχουν ταυτότητα φύλου. Αυτό είναι τρανς ταυτότητα. Ότι ένα παιδί μπορεί να γεννηθεί σε ένα λάθος σώμα. Στην περίπτωση που η ταυτότητα φύλου ταυτίζεται με την εξωτερική εμφάνιση, είναι ωραίο, είναι ok! Είσαι straight. Σε εμένα δεν συνέβη μέσα. Αυτό που ένιωθα και αυτό που ήμουν, ήταν τελείως διαφορετικό!».
Πότε το κατάλαβε; «Εγώ δεν το κατάλαβα, οι γονείς μου το κατάλαβαν...'Οταν όμως ήρθε η επιθυμία της εφηβείας και της προεφηβείας, στα 13 μου, πήγα κατευθείαν με αγόρι. Όταν με πλησίασε κορίτσι, γιατί ήμουν και όμορφο αγοράκι, μου ήρθε αναγούλα. Δεν το ήθελα καθόλου», απάντησε.
Για τον ρατσισμό αλλά και τη βία που δέχτηκε ως παιδί, είπε: «Υπήρχε μία πλατεία που έπρεπε να περάσω για να πάω στο σχολείο. Για να περάσω την πλατεία, έπαιρνα βαθιές ανάσες. Δεχόμουν χτυπήματα, φτυσίματα. Μάλιστα η αδερφή μου πολλές φορές τσακωνόταν για μένα, αν και ήταν μικρότερη...Παράτησα το σχολείο δυστυχώς. Ήμουν πολύ θηλυπρεπές αγόρι. ΄Ηταν πολύ εμφανής η θηλυπρέπειά μου».
Οι καθηγητές πώς την αντιμετώπιζαν; «Αυτό ήταν το μεγάλο παράπονό μου. Οι καθηγητές όφειλαν να με προστατέψουν. Το αντίθετο. Θυμάμαι κάτι απόκριες, είχα ντυθεί κορίτσι φυσικά και την επόμενη ημέρα πάω σχολείο. Είχα βάλει ένα κραγιόν της μητέρας μου που ήταν ανεξίτηλο. Και ο καθηγητής μου είπε: ''Κουρουπέ, πάλι κραγιόν φορούσαμε χτες το βράδυ;».
